به نام خداوند جان و خرد

گیاهی است بالارونده و دارای ریشه های ساقه خیز و کوتاه که میوه آن ادویه ای است با طعم تند و سوزنده  .

فلفل از بوته‌ای باریک و بلند و در رنگهای متنوعی چون سبز، قرمز، زرد، و نارنجی به دست می‌آید و برای خوش طعم کردن غذا از آن استفاده می‌شود. دانه فلفل پس از خشک و ساییده شدن در رنگهای سیاه، سفید و سرخ عرضه می‌شود.

این گیاه از منابع مهم ویتامینC و کاروتن ها محسوب میشود.

کپسیسین"(capsicin) ماده ای مفید در فلفل است که سبب گرم و تند بودن این گیاه می شود.

از جمله تاثیرات این ماده بر بدن میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

تحریک سیستم قلبی عروقی

تسکین درد آرتروز و آرتریت روماتوئید و کاهش ورم ناشی ازاین بیماری ها

تقویت دستگاه گوارش

خاصیت ضدعفونی برای مثانه

کمک به دفع خلط از ریه و تقویت بافت ریه

فلفل ترکیبات آنتی اکسیدانی نیز دارد.

ترکیب‌های آنتی‌اکسیدانی موجود در فلفل‌ها مانند ویتامین‌های E و C هم برای بدن بسیار مفید هستند.این آنتی‌اکسیدان‌ها جزو مواد ضدسرطان اند .

همچنین میتوان به خاصیت افزایش جریان خون، کاهش فشار خون، پیشگیری از بیماری های قلبی نظیر آرترواسکلروز(سخت شدن رگ ها)،  تحریک سیستم عصبی، افزایش اشتها و رهایی از سوءهاضمه در فلفل نیز اشاره کرد.