به نام خداوند جان و خرد

مقدمه

آسم یک اختلال مزمن مربوط به مسیر هوایی است که بیش از 300 میلیون نفر را در سراسر جهان درگیر کرده است و انتظار می رود که تا 100 میلیون دیگر تا سال 2025 افزایش یابد   .

آسم با التهاب مجاری هوایی، فعالیت زیاد و بازسازی مجدد مجاری هوایی شناخته می شود.

اعتقاد بر این است که آسم ناشی از تعامل بین عوامل محیطی و ژنتیکی است. شیوع بیماری های آلرژیک از جمله آسم، در طول دو دهه گذشته در سراسر جهان افزایش یافته است.

گرچه دلایل دقیق این افزایش ناگهانی ناشناخته است، اما تغییر رژیم غذایی یکی از عوامل محیطی موثر در این پیشرفت به حساب می آید.

تعریف

آسم به عنوان یک بیماری التهابی مزمن مجاری هوایی شناخته می شود. التهاب مزمن مرتبط با ابراز تنفس هوایی (پاسخ غلط مجاری هوایی به عوامل مختلف مانند آلرژن ها و ورزش) است که منجر به نشانه هایی مانند خس خس، گلودرد (تنگی نفس)، تنگی قفسه سینه و سرفه می شود.

پاتوفیزیولوژی

آسم مرتبط با پاسخ های ایمنی سلول های TH2 می باشد که بطور معمول برای سایر شرایط اتوپیک است. انواع مختلفی از آلرژن ها (مثلا گرد و غبار، پسمانده سوسک ها، حیوانات پوشیده از خز، کپک، گرده) و غیر آلرژیک (مثلا عفونت، دود تنباکو، هوای سرد، ورزش) سبب ایجاد یک آبشاری از واکنشهای ایمنی می شود که باعث ایجاد التهاب مزمن می گردند.

سطح بالایی از سلول های TH2 خاص در راه های هوایی، سیتوکین هایی از جمله 4 IL، 5 IL ، 9 IL و 13 IL آزاد می کنند که باعث التهاب ائوزینوفیلیک و تولید ایمنوگلوبولین IgE توسط ماست سل ها می شود. IgE به نوبه خود باعث آزاد شدن واسطه های التهابی مانند هیستامین و لوکوترین می شود که موجب اسپاسم برونش (انقباض عضله صاف در راه های هوایی)، ادم (تورم) و افزایش ترشح مخاط (افزایش غشا مخاط) می شود که منجر به علائم مشخص آسم می گردد.

تشخیص آسم شامل یک تاریخچه کامل پزشکی، معاینه فیزیکی و ارزیابی عینی عملکرد ریه (اسپیرومتری مورد نظر) برای تایید تشخیص است. تست چالش برونکوپرولوژیک و ارزیابی مارکرهای التهاب هوای فشرده همچنین ممکن است برای تشخیص بیماری مفید باشد، به خصوص هنگامی که اندازه گیری های عادی عملکرد ریه، علیرغم وجود علائم آسم، طبیعی است.

هدف اولیه مدیریت آسم کنترل بیماری است تا از تشدید بیماری (پیشرفت ناگهانی و تصاعدی علائم بیماری که درمان دارویی سریع و یا درمان با استروئید خوراکی نیاز دارد) جلوگیری شود و ریسک شیوع و مرگ و میر کاهش یابد. در اکثر بیماران کنترل از طریق معیارهای اجتناب و مداخلات دارویی حاصل می شود.

داروهایی که معمولا برای درمان آسم استفاده می شوند به دو دسته کنترل کننده ها (داروهایی که به صورت روزانه و دراز مدت استفاده می شوند که باعث کنترل اولیه از طریق اثرات ضد التهابی می شود) و کاهش دهنده ها (داروهایی که برحسب نیاز برای کاهش سریع انقباض برونش ها و سایر علائم به کار می رود) تقسیم می شوند.

داروهای کنترل کننده شامل ICSs، آنتاگونیست های گیرنده ی لکوترین (LTRAs)، آگونیست های بتا-2 طولانی مدت (LABA) در ترکیب با ICSs و درمان ضد IgA می شوند. داروهای ضد انقباض شامل آگونیست استنشاقی سریع بتا 2- و آنتی کولینرژیک استنشاقی هستند.

تعداد زیادی از مطالعات نشان می دهد که چاقی یکی از مهمترین عوامل خطر برای علائم تنفسی و بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی عروقی، آسم مزمن و بیماری ریوی انسدادی است. علاوه بر این اندکی از مطالعات نیز نشان داده که کمبود وزن نیز با کاهش فعالیت تنفسی و آسم مرتبط است.

کنترل آسم در افراد چاق با افرادی که چاق نیستند متفاوت است، حتی با وجود انکه علائم یکسانی داشه باشند. افراد مبتلا به آسم که چاق هستد در مقایسه با افراد مبتلا به آسم با وزن نرمال، محدودیت فعالیت و خس خس بیشتری دارند.

رژیم غذایی و تغذیه ممکن است مهمترین عوامل خطر قابل تغییر برای توسعه، پیشرفت و مدیریت بیماری های انسدادی ریه مانند آسم و بیماری های مزمن انسدادی ریه باشد.

مدیریت فارماکولوژیک همچنان در درمان بیماری های تنفسی قرار دارد و در حالی که پیشرفت های درمانی پیش می آیند، تغییر دریافت غذایی می تواند یکی از عوامل مهم کنترل بیماری و توجه مهمی در پیشگیری از بیماری ها باشد.

‍ مصرف میوه و سبزیجات، رژیم غذایی سبک مدیترانه، مصرف ماهی و امگا 3 در بهبود و پیشگیری از علائم نقش دارد، در حالی که مصرف فست فود ها و الگوهای غذای غربی ترکیبات نامطلوب به حساب می آیند.

اگر چه آنتی اکسیدان ها با اثرات مثبت بر التهاب همراه هستند، نتایج بالینی و پیشگیری از بیماری های تنفسی، مطالعات مداخله بر روی آنتی اکسیدان های فردی نشان می دهد که مصرف زیاد مکمل ها به طور گسترده ای صورت نگرفته است.

یک رویکرد غذای کامل به مکمل های مغذی – به عنوان مثال افزایش مصرف میوه ها و سبزیجات موجب افزایش مصرف مواد مغذی متعدد از جمله ویتامین C، ویتامین E، کاروتنوئیدها و فلاونوئیدها می شود.

‍ شواهدی مبنی بر مکانیزم های ویتامین D در رشد ریه و عملکرد ایمنی هنوز کامل نشده است.

به نظر می رسد که ویتامین D در بیماری ها و عفونت های تنفسی اهمیت دارد، با این حال نقش موثر کمبود ویتامین D در شروع بیماری، بیماری زایی و تشدید و اینکه آیا مکمل نشان داده شده است هنوز مشخص نشده است.

تغذیه بیش از حد در بیماری های تنفسی به وضوح با عوارض جانبی همراه است که با اثرات مضر ناشی از ایمونومتابولیسم برجسته می شود. کمبود تغذیه نیز هنوز در برخی از شرایط تنفسی خطر دارد.