آذر 96 - نشریه کیوتن

توصیه های تغذیه ای پیرامون بیماری های التهابی روده

مداخلات تغذیه ای در این افراد حائز اهمیت است. به طور کلی توصیه های تغذیه ای و رژیمی در مبتلایان به کرون شامل موارد زیر است:

1- رژیم کم باقیمانده یا محدود از فیبر می تواند در بهبود این بیماری موثر باشد (میوه ها وسبزیجات ، مواد غذائی فیبردار هستند).

2- شیر، لبنیات و محرک هایی مانند قهوه و الکل حذف شوند.

3- رژیم پر پروتئین و پرکالری زیر نظر متخصص تغذیه توصیه می شود.

4- در صورت وجود اسهال چرب، میزان چربی رِژِیم غذائی باید کاهش یابد. برای جبران چربی می توان از روغن MCT که بهتر از روغن های معمولی جذب می شود استفاده کرد. (از آنجایی که این روغن به صورت مصنوعی تولید می شود در داروخانه ها قابل تهیه می باشد)

5- مصرف اسیدهای چرب امگا3 ( نظیر روغن ماهی) نیز به دلیل خواص ضد التهابی آن می تواند در کاهش علایم بیماری مؤثر باشد.

ماهی+ماهی پخته+امگا3

6- در صورت وجود اسهال واستفراغ، آب و املاح از دست رفته باید از طریق مایعات و محلولهای قندی نمکی جبران شود.

7- دوره های متناوب استراحت در طول روز به خصوص در زمان اسهال، به منظور کاهش حرکات روده، توصیه می شود.

8- مصرف مکمل های ویتامین و املاح به خصوص ویتامین های ب6، ب12، ث، دی، ای و آهن، مس، روی، منیزیم، پتاسیم و کلسیم توصیه می شود. (ویتامین های آ و کا به صورت یک روز در میان توصیه می شوند).

9- بیمار بهتر است وعده های غذایی را در دفعات بیشتر و حجم کمتر مصرف کند.

10- در صورت عدم تحمل قند شیر(لاکتوز) و پروتئین گندم(گلوتن) مواد غذایی مربوطه می بایستی از رژیم غذایی حذف گردد.

11- افزایش دریافت ویتامین دی و کلسیم به دلیل نقش آن ها در ساختمان استخوان و نیز عدم تحمل شیر به این بیماران توصیه می شود.

12- به بیماران توصیه می شود از مصرف ادویه جات پرهیز کنند.

13- دریافت منابع پتاسیم مانند سیب زمینی،موز و.. در دوره اسهال توصیه می شود.

14- به بیمار توصیه می شود غذاها را خوب بجود و از قورت دادن غذا خودداری کند.

نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 96/9/29 توسط مهرداد جمالی

نظر

سلیاک

به نام خداوند جان و خرد

مقدمه

یک وضعیت واختلال خود ایمنی با زمینه ژنتیکی (ارثی) است که بر اثر عوامل مختلف مثل عمل جراحی، بارداری عفونت و استرس و... فعال می شود. در این بیماری پرز های روده باریک آسیب دیده و در جذب مواد اختلال ایجاد می شود. ورود گلوتن به سلول های پرز روده موجب پاسخ التهابی، تحلیل پرز های روده و کاهش فعالیت های آنزیمی روده می شود. چون پرز ها بخش اعظم جذب مواد غذایی را بر عهده دارند، تخریب پرزها موجب سوجذب می شود. این بیماری با نام های دیگر اسپروی سلیاک، اسپروی غیر حاره ای و آنتروپاتی حساس به گلوتن هم شناخته می شود(1،2).

سلیاک+پرز روده

اپیدمیولوژی

مزایای غربالگری برای بیماران بدون علامت سلیاک هنوز مشخص نشده است؛ اما غربالگری می تواند منجر به تشخیص و درمان بیماری های ناشناخته نارسایی تغذیه و حل و فصل علائم خفیف و کاهش احتمال ابتلا به بدخیمی شود(5-3). اعضای خانواده های بیماران سلیاکی در معرض خطر ابتلا به بیماری سلیاک هستند، این خطر بشتر از میان دو قلو های مونوزیگوت هستند(9-6).

خطرات برای بیماران سلیاکی

علی رغم حساسیت های بالینی، بیماران ممکن است دارای کمبود های مختلف موادمغذی باشند که در نهایت باعث عواقبی مانند از دست دادن استخوان به علت کمبود ویتامین D داشته باشد که با رژیم فاقد گلوتن می توان آن را تغییر داد(10). گزارشات مختلف نشان داده که مرگ و میر و خطر ابتلا به سرطان های مختلف در بیماران سلیاکی نسبت به جمعیت عمومی بالاتر است(11).

در برخی مطالعات نشان داده شد که احتمال اینکه بیماران مبتلا به سلیاک به سایر اختلالات مثل دیابت نوع 1، تیروئیدیت،کم خونی به علت کاهش جذب اسید فولیک، اختلالات پوستی مزمن، صرع، آتاکسی، مشکلات روماتیسمی، ضعف و سر درد میگرنی و... داشته باشند بالاست(12،13).

کمبود مواد غذایی: بیماران سلیاکی باید برای کمبود ویتامین ها، مس، روی، اسید فولیک، آهن، منیزیم و سلنیوم آزمایش شوند. رژیم بدون گلوتن ممکن است باعث یبوست گردد.

osteopros در بیماری سلیاک شایع است و بیشتر مربوط به هیپرپاراتیروئیدیسم ثانویه است که احتمالا به دلیل کمبود ویتامینD است(10،15،16).

تظاهرات دستگاه گوارش بیماران ممکن است با نشانه های کلاسیک از جمله اسهال با حجم زیاد، ضعف بویایی و... همراه باشد. این علائم همراه با عواقب جذب مضر مانند نارسایی در رشد کودکان، کاهش وزن، کم خونی شدید، اختلالات عصبی از کمبود ویتامین(B) و استئوپنی از کمبود کلسیم و ویتامینD است(17). نوروپاتی محیطی که با سوزش و سوزن سوزن شدن دست و پاها شناخته شده تا 50 درصد در فرد سلیاکی تشخیص داده شده است(18).

بیماری کبد: در مطالعات مختلف نشان داده شده است که سلیاک با بیماری پیشرفته کبدی همراه است و ممکن است با افزایش غیر طبیعی در سطح آمینو ترانسفراز سرم همراه باشد و در صورت پیروی از رژیم غذایی بدون گلوتن ترانس آمیناز های سرم نرمال بودند، همچنین گاهی سلیاک در افرادی که پیوند کبد داشته اند مشاهده شده است(21-19) و رژیم غذایی بدون گلوتن اختلال عملکرد کبدی را بهبود می بخشد(22).

طبقه بندی

اطلاعات سرولوژیک باعث شناسایی دسته های مختلفی می شود.

1) بیماری کلاسیک: شامل 3 ویژگی است الف) آتروفی ب) علائم نارسایی احتقانی ج) کاهش وزن یا مواردی مثل کمبود ویتامین و ضعف بدنی و...(23)

2) بیماری آتیپیک: این افراد در معرض نقص دستگاه گوارش، کم خونی، نقص مینای دندان، پوکی استخوان، آرتروز، افزایش ترانس آمیناز و علائم عصبی و... می باشند.

3) بیماری خاموش: بیمار اغلب به طور تصادفی براساس غربالگری برای آنتی بادی های علیه گلیادین یا ترانس گلوتامیناز بافت شناخته می شوند، اگرچه این بیماران اغلب مشکلات مجاری روده را نشان می دهد، ولی اغلب علائم جزئی مثل خستگی پس از معرفی یک رژیم بدون گلوتن به دست می آید.

4) بیماری سلیاک ضعیف: برخی بیماران دارای مخاط نرمال و علائم جزئی یا بدون علائم در زمان های مختلف هستند. که به دون وع تقسیم می شوند:

1) بیماری در زمان کودکی بوده و همچنان تا زمان بزرگسالی باقی می ماند. 2)در هنگام مصرف یک رژیم غذایی نرمال، مخاط نرمال در مراحل اولیه تشخیص داد شده اما بعدا سلیاک ایجاد شد (24).

غربالگری سلیاک

1)آزمایش خون برای شناسایی پادتن ها 2) بیوپسی روده کوچک 3) آزمایش خون برای تشخیص کم خونی، سطوح کلسیم، آهن و...

بیماران سلیاکی در هنگام درمان باید در فواصل منظم برای علائم باقی مانده یا جدید با آزمایشات سرولوژیکی و پیگیری پزشکی نظارت شوند.

ارزش آزمایشها در نظارت بر رژیم بدون گلوتن به طور خاص در 3 مورد محدود است.

1)اگر قبل از درمان سطح آنتی بادی بالا نرود آزمایش بی فایده است.

2)تغییرات بین آزمون در نتایج آزمون ممکن است قابل توجه باشد و تفسیر مشکل است.

3)سطح آنتی بادی به تغییرات لحظه ای گلوتن حساس نیست.

نمونه گیری از روده کوچک باید در بیمارانی با بهبود بالینی انجام شود و نظر جمعی این است که بیوپسی باید 4 تا 6 ماه پس از شروع رژیم غذایی بدون گلوتن برای تشخیص و پاسخ رضایت مندی به رژیم غذایی انجام شود. آندوسکوپی فوقانی هم در بیمارانی که همچنان عود علائم دارند انجام می شود(25).

خطری نادر در چالش مجدد گلوتن توسعه اسهال است که باعث کم شدن آب بدن، اسیدوز و سایر اختلالات متابولیکی می شود (شوک گلیادین)(26). چنین بیمارانی باید با گلیکوکورتیکوئید درمان شوند. طبق برخی از فرضیات چالش گلوتن کودکان احتمال ابتلا به اختلالات خود ایمنی مثل دیابت نوع1 را بالا می برد (12).

افراد غیر پاسخ دهنده: افرادی که علائم پایدار یا اختلالات سرولوژیک یا هیستولوژیک را بعد از 2 سال رژیم غذایی بدون گلوتن دارند.95 درصد بیماران به رژیم فاقدگلوتن پاسخ می دهن(27).

بیمارانی که به رژیم بدون گلوتن پاسخ نمی دهند به 5 دسته اصلی تقسیم می شوند:

1) بیماران بارعایت ضعیف یا مصرف غلظت بالای گلوتن باید یک تاریخچه دقیق غذایی و مشاوره با متخصص تغذیه انجام شود (30-28).

2) بیمارانی که ویژگی بافت شناسی و بالینی مشابه سلیاک دارند، اما به واسطه بیماری دیگر ایجاد می شود.

3) بیماران مبتلا به اختلالات همزمان

4) بیماران مبتلا به عفونت مقاوم

5) بیماران مبتلا به ژیونیت زخمی یا لنفوم روده

کنترل و درمان

بر اساس یک قانون کلی برای کنترل این بیماری چند راه مهم وجود دارد:

الف) مشاوره تغذیه ای: اساس درمان سلیاک حذف گلوتن از رژیم غذایی است.

ب) آموزش درباره بیماری

ج) تشخیص و درمان کمبود های تغذیه ای

د) برای مدت زیاد تحت نظر تیمی از زمینه های مختلف باشد (1،2).

پیروی از رژیم غذایی فاقد گلوتن نیاز به تغییر سبک زندگی دارد. قاعده کلی برای افراد بیمار:

غذاهای شامل گندم و چاودار باید حذف شود

دانه سویا، آرد نشاسته، برنج، ذرت، گندم سیاه و سیب زمینی، گوشت، ماهی و ارزن ایمن هستند.

نوشیدنی های الکلی تقطیر شده مثل شراب فاقد گلوتن اند. ولی آبجو باید منع شود، چون اغلب از جوی دارای گلوتن تولید می شود، ولی در سراسر جهان آبجوی بدون گلوتن فروخته می شود.

محصولات لبنی ممکن است در ابتدا تحمل نشوند. در بسیاری از بیماران سلیاکی عدم تحمل لاکتوز ثانویه وجود دارد. پس بیمارانی که با خوردن لاکتوز حالشان بدتر می شود باید مصرف لبنیات را قطع کنند.

بررسی ها نشان داده مقادیر مخفی گلوتن سبب آسیب هیستولوژیک نمی شود(31). برای مثال دارو ها و موادی که برچسب بدون گلوتن بودن دارند، ولی اندکی گلوتن دارند. سرعت پاسخ به رژیم غذایی بدون گلوتن متغیر است(32).

مصرف جوی دوسر باید محدود شود و به 60-50 گرم در روز محدود شوند و بیماران با تست های کلینیکی و سرولوژی کنترل شوند.

گرچه گلوتن در جو یافت می شود، مسمومیت جو دربیماران سلیاکی قابل تردید می باشد. گلوتن حاوی اونین (ماده سمی) است که واکنش آلرژیک ایجاد می کند. دریک مطالعه 52 بیمار مبتلا به سلیاک در حال بهبودی و40 بیمار تازه مبتلا شده به طور تصادفی به یک رژیم غذایی بدون گلوتن بدون مصرف روزانه جو ویک رژیم بدون گلوتن با مصرف 70-50 گرم جو اختصاص داده شد(33). در پایان سال اختلاف معنی داری در وضع تغذیه، علائم آزمایشگاهی وبافتی مشاهده نشد(34).

دلایلی که جو دوسر بهتر تحمل میشود.

جو دو سر در مقایسه با سایر غلات حاوی گلوتن کمتری است. مصرف روزانه جو دو سر کمتر از 60-40 گرم در روز توسط بیماران در حال بهبودی مبتلا به سلیاک به خوبی تحمل میشود(35،36).

منابع در ادامه ی مطلب

ادامه مطلب...

نوشته شده در تاریخ سه شنبه 96/9/28 توسط کیوتن

نظر

توصیه های تغذیه ای آرتریت

به نام خداوند جان و خرد

کمبود های رایج مواد مغذی در بیماری آرتریت عبارت اند از:

کمبود ویتامین C ، D ، B6 ، B12 ، E ، کلسیم، منیزیم، روی و سلنیم که ممکن است احتیاج به مصرف مکمل باشد . خصوصا مصرف آنتی اکسیدان هایی همچون سلنیم و ویتامین E باعث کاهش تولید رادیکالهای آزاد و آسیب وارده از آن ها به مفاصل می گردد.

مصرف مکمل کلسیم-ویتامین D هم برای جلوگیری از پوکی استخوان در این بیماران توصیه می شود.

مصرف مکمل آهن در این بیماران توصیه نمی شود زیرا ممکن است ارتریت را تشدید کند .

توصیه های غذایی برای درمان و تسکین آرترید روماتوئید:

کاهش مصرف لبنیات

کاهش مصرف گوشت

کاهش مصرف گلوتن

توقف مصرف قندهای پالایش شده و شیرینی ها

محدود کردن مصرف قهوه و دیگر نوشیدنی های کافئین‌دار

ممنوعیت مصرف الکل

افزایش مصرف امگا 3

مصرف کافی سبزیجات و میوه ها

نوشته شده در تاریخ جمعه 96/9/24 توسط کیوتن

نظر

زنجبیل

به نام خداوند جان و خرد

زنجبیل گیاهی با طبیعت گرم و خشک است. کاربرد دارویی زنجبیل به چین و هند باستان برمی گردد. در صنعت مواد غذایی، روغن زنجبیل به عنوان چاشنی به کار می رود. در چین ریشه و ساقه ی آن به عنوان آفت کشی برای دفع هاگ های قارچی و شته استفاده می شود .

فراورده های دارویی به صورت پود، محلول الکلی، روغن و عصاره تازه یافت می شود.

زنجبیل حاوی 2.5-3 درصد اسانس است که ترکیبات آن بستگی ب ناحیه ی کشت دارد.

مهم ترین مواد تشکیل دهنده ی اسانس: زنجی برون، کورکومن و بیسابولون می باشد.

سایر ترکیبات زنجبیل شامل نشاسته (50%)، پروتئین (9%)، چربی(8%) و رزین ها می باشد.

ویتامین های آن شامل B1,B2 ,B3 ,B6 ,B9 ,C ,E است.

املاح آن شامل آهن، منیزیوم، منگنز، فسفر، روی، پتاسیم و سدیم است.

قند ها در نوع تازه 17.8 و در خشک آن 71.6 می باشد.

مهمترین خواص زنجبیل

موثر در بهبود و درمان ارتریت

ضدتهوع و استفراغ به طور مطلوب

کاهش چسبندگی پلاکت(این خاصیت زنجبیل از سیر و پیاز نیز قویتر است)

مقوی قلب و کاهش دهنده ی فشار خون

محافظ کبد

بهبود زخم معده و مقوی و محرک معده و روده

دارای خاصیت انتی بیوتیکی و انتی اکسیدانی قوی

کاهش دهنده ی کلسترول،صفرا اور معرق و ضد اسپاسم

اگر از درد های مفصلی رنج می برید از زنجبیل غافل نشوید

برای تسکین درد مفاصل روزانه نصف قاشق چای‌خوری "پودر" زنجبیل و یا 35 گرم (معادل 6 قاشق چای‌خوری) زنجبیل "تازه" مصرف کنید. زنجبیل برای کاهش و تسکین دردهای آرتریت موثر است. اگر دنبال دلیلش می‌گردید باید بگوییم که این گیاه مفید روی جریان خون تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود مواد التهاب زا زودتر از مفاصل دور شوند.

عوارض جانبی

زنجبیل در حد مصرف دارویی عارضه ی خاصی ندارد

موارد احتیاط

ممکن است با داروهای قلبی،ذدیابت و ضد انعقاد تداخل کند.

زنان باردار و شیرده باید از مصرف زیاد آن خودداری کنند.

توصیه می شود که مصرف زنجبیل با معده ی خالی در هر نوبت کمتر از 6 گرم باشد چون بیشتر از این مقدار ممکن است منجر به التهاب و زخم معده شود

نوشته شده در تاریخ جمعه 96/9/24 توسط کیوتن

نظر

خواص کلم بروکلی

به نام خداوند جان و خرد

بروکلی از انواع سبزی های تیره و خانواده ی کلم هاست. غنی ازکلسیم، ویتامین، فیبر، اسید امینه و... می باشد و در رژیم های مختلف بسیار مفید و موثر است.

کلم بروکلی حاوی مقدار زیادی آب و فیبر است. فیبر بروکلی باعث ایجاد احساس سیری در انسان می شود و برای کاهش وزن موثر است. این فیبر خطر ابتلا به یبوست و سرطان روده را کاهش می دهد و برای حفظ سلامت دستگاه گوارش مفید است.

کلم بروکلی با متوقف کردن ترشح بعضی آنزیم ها از تخریب مفاصل جلوگیری کرده و مانع پیری زودرس می شود.

مصرف بروکلی به عنوان یک انتی اکسیدان قوی برای پیشگیری و درمان آرتریت و التهابات مفصلی توصیه می شود.

بروکلی یک منبع غنی ازویتامین c است. ویتامین c، بتاکاروتن، ویتامینE و ویتامین B کمپلس بروکلی به شادابی و جوانی پوست شما کمک می کند.

کلم بروکلی در زمینه ی بیماری های سرطانی نقش بسیار مهمی دارد.

ترکیب گوگرد دار سولفوروفان در کلم بروکلی می تواند با مهار کردن آنزیم هایی که سلول سرطانی تولید میک نند، ازایجاد تومورها جلوگیری کند. همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی بروکلی مانع سرطانی شدن سلول ها می شود.

مصرف بروکلی برای جلوگیری ازسرطان های سینه، معده، مثانه، پروستات، حلق و روده بزرگ توصیه می شود.

سولفوروفان بروکلی همچنین ریسک بیماری های قلبی و عروقی را کاهش می دهد.

بروکلی باعث کاهش کلسترول خون شده و از التهابات عروق جلوگیری می کند.

بروکلی خاصیت سم زدایی دارد. به علاوه در درمان بیماری های تنفسی، دیابت و سرما خوردگی موثر است.

بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید و بیمارانی که ازداروهای رقیق کننده ی خون استفاده میک نند باید از مصرف بروکلی بپرهیزند.

نوشته شده در تاریخ جمعه 96/9/24 توسط کیوتن

نظر

معرفی کتاب در زمینه ی آرتریت

به نام خداوند جان و خرد

نام کتاب: Bioactive Food as Dietary Interventions for Arthritis and Related Inflammatory Disease

ویراستار: Ronald Ross Watson and Victor R.Preedy

ناشر:Academic Press

قسمتی از کتاب:

آرتریت چیست؟؟ می توانید تصور کنید یک روز صبح از خواب بیدار شوید و نتوانید دست و پایتان را حرکت دهید، با درد های آزار دهنده بیدار شوید و یا در انجام کارهای روزانه تان مثل مسواک زدن، نوشتن و یا باز کردن در بطری محدودیت داشته باشید؟

آرتریت یکی از دلایل عمده برای این ناتوانی ها در آمریکا است که روی 43 میلیون بزرگسال اثر گذاشته.

آرتریت اغلب پیشرفت می کند و سال ها قبل از ظهور علایم مفاصل را از مواد معدنی تخلیه می کند.

درباره کتاب:

همانطور که می دانید رژیم غذایی یکی از راه های کاهش علایم بیماری های التهابی مثل آرتریت، فیبرومیالژی، لوپوس، آلرژی و حتی التهاب در ورزشکاران می باشد. بنابراین کتابی که معرفی می کنیم مجموعه مقالاتی است که نقش غذا و مواد مغذی را در پیشگیری و کاهش التهاب بیان می کند. این غذا ها و مواد مغذی شامل محصولات لبنی، میوه، سبزیجات، آجیل (به ویژه آن هایی که w3 بیشتری دارند) می باشد. همچنین نقش آنتی اکسیدان ها به همراه مکانیسم اثر، به خوبی بررسی شده است. این کتاب شامل 47 بخش است که اطلاعات کاملی در مورد مواد غذایی و بیماری های التهابی در اختیار خواننده می گذارد. در بین این مقالات چندین مقاله به بررسی اثر بخشی گیاهان دارویی بر درمان آرتریت می پردازد.

نوشته شده در تاریخ جمعه 96/9/24 توسط کیوتن

نظر

رژیم آرتریت

به نام خداوند جان و خرد

آرتریت به التهاب یک مفصل یا اختلال ایجاد شده در اثر آن التهاب اطلاق می شود. انواع مختلفی از آرتریت تاکنون شناخته شده؛ بنابراین هیچ رژیم آرتریت خاصی نمی تواند تمام این اختلالات شناخته شده را درمان کند.

آرتریت شامل دو دسته ی استئو آرتریت و آرتریت روماتوئید می شود که مراحل رژیم درمانی برای این دودسته به سه زیر دسته ی عمده دسته بندی می شود:

1) استراتژی های عمده و اصلی که بر کاهش وزن فردو رژیم متعادل دریافتی روزانهوتاکید دارد تا استرس وارده به فرد را کاهش و روند پیشرفت آرتریت را کند کند.

2) مصرف مکمل های رژیمی

3) درمان پزشکی که بر رژیم های کم کالری و یا استفاده از داروهای گیاهی برای درمان تاکید دارد.

تفاوت استئوریت و آرتریت روماتوئید

استئوریت بیشتر در افراد مسن شایع است در حالی که آرتریت روماتوئید در افراد بین سنین 30_35 سالگی تشخیص داده شده که دو سوم آنان را زنان تشکیل می دهند.

استئوریت معمولا بیماری نیست که فرد را کاملا ناتوان کند و بیماران عمدتا میذتوانند علایم بیماری را با کاهش وزن،ذفعالیت روزانه،ذاجتناب از تحمیل فشار به مفاصل آسیب دیده و مصرف داروهای ضد درد کاهش دهند.ذاما آرتریت روماتوئید یک اختلال خودایمنی است و ارگان های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار میذدهد و احتمال ریسک حمله های قلبی و ایست قلبی را افزایش می دهد.

توصیه های رژیمی استئوآرتری

کاهش وزن: اصلی ترین توصیه ی رژیمی برای افراد مبتلا به استئوآرتریت نگه داشتن وزن ایده آل خود است تا فشار وارده بر مفاصل آسیب دیده را کاهش دهند.

مکمل های رژیمی: استفاده از مکمل ها برای کاهش عوارض و یا کند کردن روند تخریب غضروف ها توصیه می گردد.

توصیه های رژیمی آرتریت روماتوئید

تغییرات رژیمی: شواهدی مبنی بر سودمند بودن کاهش مصرف گوشت و استفاده از یک رژیم گیاه خواری توصیه شده است. هم چنین به موثر بودن استفاده از روغن زیتون، کانولا و روغن بذر کتان اشاره شده است.

مکمل های رژیمی: بیشترین مکمل های رژیمی که برای درمان آرتریت روماتوئید توصیه می شوند شامل: روغن ماهی، روغن های گیاهی و چای سبز که باعث کاهش التهاب مفاصل می شوند.

توصیه های عمومی برای بیماران مبتلا به آرتریت

مکمل های رژیمی را فقط از مراکز مجاز و معتبر تهیه نمایید.

اگر رژیم گیاه خواری داشته اید مراقب باشید که به کمبود آهن دچار نشوید.

قبل از شروع هر رژیم برای درمان درد مفاصل با پزشک مشورت کنید تا نوع آرتریت دقیقا مشخص شود.

هیچ یک از داروهایی که پزشک تجویز کرده و مصرف می نمایید را بدون مشورت وی قطع نکنید.

یکی از مهم ترین نتایج بدست آمده برای درمان آرتریت تاثیر کاهش وزن و تغذیه ی متعادل و الگوهای غذایی سالم است.

رژیم های غذایی محدود مختلف، از قبیل رژیم هایی که غذاهای خاصی را حذف میک نند.

از جمله این رژیم ها می توان به رژیم دونگ و رژیم حذفی سایه ی شب اشاره کرد.

مطابق رژیم دونگ غذاهای خاصی می توانند درد ناشی از آرتریت را کاهش دهند. در این رژیم بیمار باید تمام میوه ها، گوشت قرمز، لبنیات، گیاهان دارویی و غذاهای حاوی مواد نگهدارنده یا افزودنی را حذف کند.

در رژیم سایه ی شب توصیه شده مصرف سبزیجات و گیاهان خانواده بلادونا (سایه ی شب) محدود شود.

البته هنوز دلایل محکمی مبنی بر تایید این دو رژیم وجود ندارد.

نوشته شده در تاریخ جمعه 96/9/24 توسط کیوتن

نظر

آرتریت

به نام خداوند جان و خرد

آرتریت یک اصطلاح عام است که از واژه یونانی Arthro (مفصل ) + پسوند itis (التهاب) تشکیل شده است.

آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی):

یک بیماری سیستمیک ومزمن و خود ایمن است که سیستم ایمنی بدن آنتی بادی را به دیواره ی مفاصل (سینوویوم) می فرستد و به جای حمله به باکتری ها و ویروس های مضر، به بافت های اطراف مفصل حمله می کند.

اپیدمیولوژی :

شیوع این بیماری در جهان حدود یک درصد و در ایران سه دهم درصد است.

عمدتاً در بین زنان بیشتر از مردان است (با نسبت سه به یک).

معمولاً در سنین میانسالی و در دهه سوم به بعد بروز می کند.

مکانیسم:

سیستم ایمنی بدن به جنگ با عفونت وبه سلول های پوشاننده ی مفاصل می پردازد وآنها را متورم، سفت ودرناک می کند. با گذشت زمان می تواند به مفاصل، غضروف و استخوان های نزدیک آسیب برساند.

پوشش صاف غشا (لایه نازک ازسلول) که مفاصل را احاطه کرده وسینوویوم نامیده می شود، یک ماده روشن (مایع سینوویال) تولید می کند که روان است و تغذیه ی غضروف و استخوان در داخل کپسول مفصل را انجام می دهد.

هنگامی که سیستم ایمنی بدن به سینوویوم حمله می کند، آرتریت روماتویید رخ می دهد وسبب درد و التهاب می شود. سینوویوم ضخیم تر می شود وممکن است درنهایت موجب نابودی غضروف و استخوان در داخل مفصل شود.

پاتوفیزیولوژی:

تغییرات آسیب شناختی عمدتاً ناشی از التهاب بواسطه ی سیتوکاین ها بوده ومنبع اصلی سیتوکاین ها، سلول های T-4Cell (CD+4)هستند. بسیاری از بیماران علیه پپتیدهای سیترولین دارحلقوی، آنتی بادی تولید می کنند که درایجاد ضایعات مفصلی دخالت دارد. این پپتیدها از پروتیین هایی مشتق می شوند که درآنها ریشه های آرژنین پس از ترجمه به ریشه های سیترولین تبدیل می شود درنتیجه کمپلکس های ایمنی را تشکیل می دهد که درمفاصل رسوب می کنند.

عوامل ژنتیکی 50% از خطرایجاد RA را تشکیل می دهد. یک ارتباط قوی بین این بیماری و پلی مورفیسم درژن کد کننده ی تیروزین فسفاتاز که T-Cell رامهار می کند وجود دارد.

عوامل محیطی بسیاری از عوامل عفونی ممکن است آنتی ژن های آنها سلول های B یا T را فعال کند. عوامل التهابی و محیطی نظیر سیگار کشیدن می تواند باعث سیترولینه شدن برخی از پروتیین های خودی شده وباعث فعال شدن واکنش های خود ایمنی شود.

اتیولوژی RA (علل ابتلا):

1) عفونت (مایکوپلاسما یا کلامیدمیا)

2) اختلالات اتوایمیون (افزایش تولید سایتوکاین)

3) سابقه خانوادگی آرتریت روماتوئید یا سایر بیماری های خود ایمن

4) عوامل ژنتیک: مثل نقص دردستگاه خود ایمنی

5) جنس مونث

6) سنین 50-30 سالگی

7) ورزش های نامتناسب

علائم مفصلی:

به صورت قرینه می باشد. علائمی مثل تورم، گرمی، درد در هنگام حرکت و لمس و خشکی صبحگاهی درمفصل (بیش از1ساعت) بیشتر، مفاصل بین بند های انگشتان، مفاصل کف و مچ دست ، آرنج، پا و مچ پا را شامل می شود.

علائم خارج مفصلی:

_علائم سیستمیک مانند تب، ضعف، خستگی زودرس، بی اشتهایی و کاهش وزن

_درگیری عروق و اعصاب پوست و سایراعضا مثل کلیه و ریه و طحال و درگیری چشمی و خونی

تست های خون برای این بیماری شامل :

اندازه گیری آنتی بادی های CCP و RF

اندازه گیری التهاب بر اساس مقادیر CRP و ESR می باشد.

برای تشخیص باید یکی از تست CCP یا RF مثبت باشد.

حداقل یکی از تست های CRP یا ESR غیر عادی باشد.

اسکن تصویر برداری و عکس برداری با اشعه ی ایکس نیز به تشخیص این بیماری کمک می کند.

درمان پزشکی:

به دلیل پاسخ التهابی سیستمیک، بیماران مبتلا به RA در معرض افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی هستند. در حقیقت بسیاری ازداروهای مورد استفاده در درمان می توانند منجر به هایپرهموسیستئینمی، فشارخون و هایپرگلایسمی شوند، که همگی ازعوامل خطر بیماری قلبی عروقی محسوب می شود.

درمان با هدف کاهش التهاب می تواند برای هر دو بیماری آرتریت روماتوئید وبیماری قلبی عروقی مفید باشد.

دارو درمانی RA:

1) سالیسیلات و NSAID ها اغلب اولین خط درمان هستند.

2) متوتروکسات نیزبه طور معمول تجویز می شود.

3) دی پنیسیل آمین به عنوان سرکوب کننده سیستم ایمنی عمل می کند؛ از طریق: کاهش شمار T cells، مهارعملکرد ماکروفاژها و کاهش اینترلوکین1

4) نمک طلا و ضد مالاریا ها نیز از این دسته می باشند.

تغذیه درمانی:

رژیم خام گیاه خواری: شامل انواع توت ها و میوه ها و سبزیجات و مغزها و دانه های جوانه زده و جوانه ها. به جز پیاز وسیب زمینی که حاوی آلکانوئید سولانین هستند.

کاهش مصرف: اسیدهای چرب اشباع، چربی های w6 مانند روغن های گیاهی وچربی حیوانی، کربوهیدرات های ساده نظیر ساکارز، پاستا، نان سفید و برنج سفید، تخم مرغ، گوشت قرمز، کره وسایر محصولات لبنی پرچرب، غذاهای تصفیه و فرایند شده، اجتناب ازچربی های ترانس

افزایش مصرف: PUFA های W3 که در روغن زیتون، گردو، دانه های کدوتنبل، ماهی های چرب آب های سرد نظیرسالمون، ساردین، خال مخالی وشاه ماهی وجود دارد. غلات کاملی نظیر برنج قهوه ای و گندم بلغاری، منابع پروتئین لخم نظیر مرغ و ماهی، ادویه هایی مانند زنجبیل، کاری، زردچوبه و رزماری.

منابع فیتونوترینت ها:

میوه ها و سبزیجات رنگی، به ویژه توت ها، گوجه فرنگی، پرتقال و میوه های زرد، سبزی های برگ سبزتیره، کلم برکلی، جوانه بروکسل، غذاهای سویا، چای (به ویژه سفید، سبز یا چینی) شکلات تیره.

این بیماران سوء جذب کلسیم و ویتامین D و دمینرالیزاسیون استخوانها دارند که منجر به شکستگی یا استئوپروزمی شود.

مصرف طولانی مدت گلوکوکورتیکواستروئیدها نیزمی تواند منجر به استئوپروز شود که مکمل یاری با ویتامین D وکلسیم مفید می باشد.

این بیماران درمعرض کمبود ویتامین E و D، کلسیم وسلنیم، ویتامین های گروه B مخصوصا ًB12 ,B6 هستند بنابراین باید به دریافت منابع این ویتامین ها دقت شود.

توصیه ها:

وزن باید با پارامترهای بهداشتی حفظ شده و ورزش نیز انجام شود.

روغن کشمش سیاه، گل گاوزبان به دلیل گامالینولنیک اسید (GLA) که امگا 6 است و نیز روغن زیتون توصیه می شود.

هفته ای 1-2 بار ماهی مصرف شود.

مصرف میوه جات به ویژه پرتقال و سایر مرکبات

مصرف سبزیجات به جز پیاز و سیب زمینی

درصورت نیاز از مکمل Ca-D یا سایرمکمل های آنتی اکسیدان ها می توان استفاده کرد.

رژیم بیش از اندازه کم چرب منجر به سطح سرمی پایین ویتامین A وE و افزایش پراکسیداسیون لیپیدی و تشدید RA می شود بنابراین توصیه نمی شود.

نوشته شده در تاریخ جمعه 96/9/24 توسط کیوتن

نظر

توصیه ای تغذیه ای پیرامون سرطان

به نام خداوند جان و خرد

مواد غذایی که مصرف آن ها موجب افزایش احتمال ابتلا به سرطان می شود:

غذاهای کنسرو شده

بر اساس تحقیقات و آزمایشات انجام شده بیش از 70 درصد مواد غذایی کنسرو شده، با بروز سرطان و تخریب بافت های عصبی ارتباط مستقیم دارند. بنابراین توصیه می کنیم با صرف کمی هزینه بیشتر به جای استفاده از غذای کنسرو شده، از مواد غذایی تازه استفاده کنید.

ماهی پرورشی

ماهی های پرورشی انواع آنتی بیوتیک ها، فلزات سمی، آفت کش ها و انواع آلاینده ها را به عنوان مکمل یا به دلایل دیگر دریافت می کنند و با توجه به محیط پرورش ماهی ها و فقدان فعالیت فیزیکی قابل توجه، نه تنها دفع این مواد از بدن ماهی ها امکانپذیر نیست؛ بلکه حجم زیادی از بدن آن ها را نیز چربی تشکیل می دهد . با مصرف ماهی پرورشی تمام این ترکیبات شیمیایی به همراه مقدار زیادی چربی به بدن وارد می شود و می تواند عامل موثری برای ابتلا به سرطان باشد.

روغن های هیدروژنه

روغن های ترانس، از جمله روغن های هیدروژنه فاقد ارزش غذایی هستند. روغن های ترانس و چربی های اشباع شده (از جمله روغن های حیوانی) موجب افزایش LDL یا کلسترول بد می شوند. در حالی که روغن های ترانس میزان HDL یا کلسترول خوب را نیز در جریان خون کاهش می دهد. بدین ترتیب موجب افزایش احتمال بیماری های قلبی و سکته می شوند. این روغن ها دیواره رگ ها را مسدود می کنند و مانع جذب مواد غذایی و خروج مواد زاید، میکروب های مضر و پاتوژن های نامطلوب از خون می شوند. بدین ترتیب احتمال تشکیل تومورها و ابتلا به سرطان را افزایش می دهند.

ذرت بوداده در مایکروفر

با وجود این که بسته های ذرت مخصوص مایکروفر حاوی مواد اولیه سالم از جمله ذرت، روغن زیتون و نمک هستند و به نظر می رسد ذرت بوداده با مایکروفر از سایر انواع آن سالم تر است، بسته بندی این ذرت ها حاوی یک ماده شیمیایی موسوم به پرفلوئورواکتانوییک اسید است که با ناباروری زنان ارتباط دارد و به دلیل افزایش خطر ابتلا به سرطان کلیه، کبد، پانکراس و مثانه شناخته شده است.

نوشیدنی های الکلی

مصرف نوشیدنی های الکلی علاوه بر این که عامل اصلی ابتلا به سرطان مری، سر، گردن، کبد و روده بزرگ است، موجب افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه نیز می شود. هنگام شکستن ترکیبات الکل در بدن ، ماده ای موسوم به استالدهید تولید می شود که به بافت دی ان ای و پروتئین ها آسیب می زند.

نوشته شده در تاریخ چهارشنبه 96/9/22 توسط مهرداد جمالی

نظر

تغذیه درمانی کبد چرب

به نام خداوند جان و خرد

کبد چرب+سیروز کبدی

توصیه های غذایی برای بهبود کبد چرب:

رژیم غذایی پر کربوهیدرات که حاوی میزان قابل توجهی سبزی و میوه و مواد غذایی پرفیبر باشد، معمولا بهترین انتخاب برای افراد مبتلا به کبد چرب است.

کاهش چربی مصرفی، به ویژه چربی های اشباع شده و جایگزینی آنها با چربی های غیر اشباع که در روغن زیتون و ماهی وجود دارند، توصیه می گردد.

استفاده از نان و غلات سبوس دار باید جدی گرفته شود.

در نهایت تعیین مقدار مورد نیاز درشت مغذی ها اعم از پروتئین، چربی و کربوهیدرات بر اساس شرایط افراد باید تنظیم گردد.

‍ همچنین:

کاهش مصرف نیکوتین، الکل، کافئین، گوشت قرمز و قندهای ساده

استفاده بیشتر از منابع غذایی حاوی پتاسیم مثل موز، کشمش، آلو و بادام و سبزیجات

نوشیدن کافی آب در طول روز

مصرف بیشتر سبزیحات به خصوص خام

پرهیز از مصرف زیاد ویتامین A

پرهیز از خوردن کره و مارگارین و روغن جامد

از مصرف الکل جدا خود داری کنید.

کنترل دیابت و چربی های خون در بیماران مبتلا به کبد چرب ، نقش کمک کننده ای در بهبود این بیماری دارد.

چند توصیه ی مهم:

1) سویا را با گوشت قرمز عوض کنید. جایگزین کردن سویا و پروتئین گیاهی به جای پروتئین حیوانی به ویژه گوشت قرمز می تواند تاثیر زیادی در کاهش جذب چربی و تری گلیسیرید در بافت کبد داشته باشد.

2) نوشیدن یک لیوان آب حاوی لیمو ترش در آغاز روز می تواند بهترین دارو برای پیشگیری از ابتلا به کبد چرب باشد. از آنجا که لیمو سرشار از ویتامین C است و به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند نقش موثری در هضم و جذب مواد مفید در بدن داشته باشد، قابلیت زیادی در پیشگیری و درمان کبد چرب دارد.

3) عرق گیاهی شاه تره، خارشتر و کاسنی از جمله داروهای گیاهی موثر در کنترل و درمان کبد چرب به شمار می آیند. این نوشیدنی های گیاهی از آنجا که طبعی سرد و تر دارند موجب کاهش میزان کلسترول خون می شوند و در عین حال به پاکسازی کبد و بدن از سموم و مواد زائد هم کمک می کنند.

تأثیر برخی از مواد غذایی بر کبد:

تأثیر امگا 3 بر بهبود کبد چرب:

مطالعات نشان می دهند که امگا 3 در کاهش سطح تری گلیسرید خون نقش کمک کننده ای دارد و می توان از آن به عنوان یکی از مکمل های خوب در درمان کبد چرب بهره برد. از جمله منابع خوب این ماده می توان به روغن کلزا، روغن کتان، ماهی ساردین، شاه ماهی، ماهی کولی و آجیل اشاره کرد.

سیر وپیاز

سیر حاوی آلیسین (یک نوع آنتی اکسیدان) است که یک ترکیب سولفوردار است و برای سم زدایی بهتر و موثرتر کبد لازم است. سیر به کبد کمک می کند تا بدن را از آلودگی جیوه، بعضی مواد افزودنی موجود در غذاها و هورمون استروژن پاک کند.

زردچوبه

تحقیقات نشان داده است افرادی که از زردچوبه به عنوان یک چاشنی در برنامه روزانه خود استفاده می کنند، کبد مقاوم تری در برابر ابتلا به بیماری کبد چرب دارند و احتمال ذخیره شدن ذرات چربی در کبد آنها کمتر است.

‍ انواع کلم

کلم ها دارای خاصیت سم زدایی قوی برای کبد هستند. این سبزیجات دارای موادی هستند که بعضی سموم مثل نیتروزآمین های موجود در دود سیگار و افلاتوکسین موجود در بادام زمینی را در بدن خنثی می کنند. همچنین انواع کلم دارای موادی به نام گلوکوزینولات هستند که باعث می شود کبد آنزیم هایی را در جهت سم زدایی تولید کند.

سیب

سیب دارای پکتین است که می تواند به فلزات سنگین موجود در بدن متصل شود (به خصوص در روده بزرگ) و باعث دفع آنها از بدن شود. این کار بار کبد ی را کاهش و ظرفیت سم زدایی آن را افزایش می دهد.

نوشته شده در تاریخ سه شنبه 96/9/21 توسط کیوتن

نظر

1 2 3 >